Çocuk Eğitimi – Tembel bir çocukla nasıl başa çıkılır? Her gün sizi ders çalışmaya zorlayan, bir kelime bile söylemeden ödevlerini zamanında yapıveren, evdeki sohbet konusunu okul, öğrenme, öğretmen, sınıf arkadaşları ve ödevler olarak belirleyen bir çocuğunuz olduğunu düşünün! Çoğunuzun, iç çekerek “Nerede?” dediğini duyar gibiyim. Böyle bir çocuk özlemi çeken çok aile var. Ama ders çalışmayan ve ödevlerini yapmayan çocuklarınızın olmadığına da memnun gibi bir haliniz var, yanılıyor muyum? Çocuk eğitiminde karnenizin nasıl olduğunu düşünüyorsunuz?
Çalışkan çocuk anne ve babayı rahatsız eden çocuktur; TV izletmeyecektir. Hele şu uğursuz cep telefonunu elinize alıp sosyal medyada sürekli sörf yapmanıza izin vermeyecektir. Çünkü size soru soracaktır. Sıkıştıracaktır. “Bilmiyorum” diyemezsiniz; araştırma yapmak zorunda kalacaksınız. “Git araştır!” da diyemezsiniz, çünkü baştan savma vicdansızlığını da kaldıramazsınız. “Baban, annen, ağabeyin, ablan çalıştırsın” diyerek de sorumluğu başkalarına atamazsınız; çünkü onlar sizi suçlayacak kadar büyüdüler.
[note note_color=”#ffe500″ text_color=”#191818″ class=”ortala”]Bir de dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocuklar vardır. Onlar da anne ve babayı rahatsız eden çocuklardır. Ancak bu tip DEHB bozukluğu olan çocukları bu yazı kapsamının dışında tutuyorum. Rahatsız olmanızın nedeni DEHB’li bir çocuğa sahip olmaksa, neler yapabileceğinizi öğrenmek için size öncelikle aşağıda linki verilen makaleyi okumanızı tavsiye ediyorum.[/note]
DEHB’Lİ ÇOCUĞUM İÇİN NELER YAPABİLİRİM?
Özetle çalışkan çocuğunuz mu var, derdiniz var demektir.
Bu bir hayal tabi; hayatın gerçekleri şu ki; çocuklarımızın çoğunluğu ders çalışmaktan hoşlanmıyor, ödevlerden kaçıyor, derse hazırlanıp gelmiyor, çalışmamış olduğu konular olduğu için sınıfta derinden sessizler. Ya da çalışmadıkları belli olmasın diye sınıfta kargaşa çıkarmayı seviyorlar. Öğretmenlerin en büyük itham cümlesi, “Oğlunuz/kızınız ders çalışmıyor!” Anne ve babaların öğretmene en çok yakındıkları konu, “Çocuğum ders çalışmayı sevmiyor!”. Hem öğretmenin hem ebeveynlerin çocuk hakkındaki tek kelimelik ithamı budur: Tembel çocuk!
Tembel Çocukla Nasıl Başa Çıkılır?
Kabul etmeseniz de, sizin de çocuğunuz tembel olabilir. Aslında hayatın cilvesidir bunlar. Siz çocukken nasıldınız? Çok mu ders çalışıyordunuz? Herkes sizi parmakla gösterip, çocuklarına sizi örnek almaları gerektiğini mi söylüyordu? Hiç sanmıyorum. Hepimizin hayatı kendi çocuklarımız gibi alelade idi. Bu bakımdan çocuklarınıza tembel etiketi yapıştırırken dikkatli olun. Bu nedenle bazen aşağıdaki tavırları takınabilirsiniz:
Çocuklarınızın Hayal Kırıklığına Uğramasına İzin Verin.
Çocuk eğitimi – Çocuklar ev ödevlerinde veya okulla ilgili bir konuda zorlandıklarında genellikle öfkeyle patlarlar. Tabi ödevleri yapmamak için böyle bir patlama yaparlar. Eh, ne de olsa tembeller. Bunu kabul edin. Hemen “Neyi yanlış yaptım?” diye düşünmeyin. Bırakın çocuklar okulla ilgili şikayette bulunsunlar; öğretmenleri ve arkadaşlarıyla ilgili yaşadıkları sorunları size anlatsınlar. Bu onları ders çalışmaya başlamaları için rahatlatma seansı gibidir.
Bir ara verin.
Çocuk eğitimi – Ders çalışmaktan hoşlanmayan çocukların klasik çığırtkanlığıdır: “Yapamıyorum!” Böyle bir sitem lafı duyarsanız hemen küçük bir mola vermesini söyleyin. Belki biraz gazını almanız gerekir. Beş dakika sonra tekrar, yeni baştan başlayabileceğini söyleyebilirsiniz. Neden beş dakika? Çünkü bu beş dakika ara vermek, onunla bir saatlik bir mücadele etmekten iyidir.
Çocukla Mantıklı Bir Konuşma Yapmaya Çalışmayın.
Çocuklar duygusaldır. Okulla ilgili duygu durumları uygun olmadığında onlarla sakın tartışmayın. Beklemek en doğrusudur. Sakinleşince kendinizi kullanmalarına izin vermeyecek bir ses tonuyla konuşabilirsiniz.
Bırakın, Çocuğunuz Kendi Hatasını Anlasın.
Çocuğun ödevini düzeltmek zor değildir; ancak öğretmenlerin çoğu sizden bunu istemez. Çocuk her istediğinde ona yardım etmek de doğru değildir. Öğretmen istemediği sürece, bunu yapmayın. Yapacaksanız bunu öğretmen istediğinde veya çocuk çok zorda kaldığında yapın. Öğretmenler çocuğun öğrenmesini ister; ebeveynlerin değil.
Çalışma Saatlerinin Sınırını Çizin.
Çocuk eğitimi – Ev ödevlerinin bir süresi vardır. Öğretmenler, çocukların bu ödevleri yapabilecekleri süreyi bildikleri için sınırlandırılmış ödevler verirler. Özellikle bu sınıf düzeyine göre değişir. Örneğin 3. sınıftaki çocuğa verilen ödev süresi 30 dakikadır. 4. sınıfta 40 dakikadır. Bu şekilde 10’ar dakika periyodla artar. Çocuk ödevini bu sürede yetiştiremiyorsa, öğretmene bir not yazarak durumu açıklamakta fayda vardır.
Okula Başvurun.
Öğrenciye verilen ev ödevi veya proje, çocukla aranızda korkunç bir savaşa dönüşüyorsa, bunu okulla konuşun. Muhtemelen bir yanlışlık vardır. Bir sonraki veli toplantısını beklemeyin.
Çocuğunuza Kendini Nasıl Organize Edeceğini Öğretin.
Çocuk eğitimi – Organizasyon becerileri öğretilebilir ve elde edilen ömür boyu sürecek becerilerdir. Ancak yapmak zor olabilir. Bununla birlikte, kendinizi nasıl organize ettiğiniz kısmını çocuğunuzla paylaşarak onun için işe yarayacak püf noktalarını keşfetmesine yardımcı olabilirsiniz. Çocuğunuza organizasyon becerisi kazandırın. Haftalık işler listesine “sırt çantasını temizle, masanı temizle” gibi zaman planlaması yapmayı öğretin. Sabırlı olun ve suçlama yapmamaya çalışın.
Çocuk-Okul çalışmalarında hiçbir şey tozpembe değildir. Çatışmalar kaçınılmazdır. Tarihte hiç kimse bir ev ödevi savaşı olmadan bir çocuk yetiştiremedi. Michael Thompson şöyle demişti: “Hiçbir ev ödevi çatışmasız tamamlanamamıştır!”
“Bazen çocuklar ev ödevlerini eğlenceli ve büyüleyici bulacaklar. Diğer zamanlarda, sadece yapmaları gereken bir şey gibi görecekler. Sizin işiniz bu çocuklara yerinde, zamanında ve kararında yardımcı olmaktır; çatışmayı bir strateji olarak seçmiş olsanız bile…
