Çocuğunuzun Öğrenme Güçlüğü Sorununu Nasıl Aşarsınız?

Öğrenme Güçlüğü – Çocuğunuzu tanıyor musunuz? Yeteneklerini, eğilimlerini tutum ve davranışlarını, özellikle öğrenme stillerini biliyor musunuz?

Öğrenme stilleri deyince çocuğunuzun “görerek, duyarak veya yaparak” öğrenme tercihlerinden en çok hangisini kullanarak öğreniyor veya öğrenmeye çaba sarf ediyor?

“Tam öğrenme” yi uygulayabilmek için çocuğun “tam” olarak yani tüm öğrenme özellikleriyle birlikte tanınması gerekir. Bu önemli bir sorun olarak dünyada herkesi ilgilendirmektedir. Nitekim ABD’de bulunan Ulusal Sağlık Enstitüleri (NIH), genel nüfusta öğrenme güçlüğü görülme sıklığının %15 ila %20 olduğunu tahmin ediyor. Amerika Birleşik Devletleri’ndeki çocukların yaklaşık %4’ü öğrenme güçlüğüne sahip olarak sınıflandırılıyor.

Ne yazık ki, bu tanı genellikle büyüme ve anlayış için bir fırsattan ziyade bir engel olarak görülüyor. Öğrenme güçlüğü teşhisi konulan bireyler “aptal” değildir. Aslında, bir öğrenme güçlüğüne sahip olarak nitelendirilmek için ortalama zekaya sahip olmanız gerekir.

—– Sponsor Bağlantı —–

ÇOCUKLARIN HAFIZA VE ZEKALARINI GELİŞTİRMEK İÇİN

3-7 YAŞ İÇİN – ÇOCUK ZEKA VE HAFIZA SETİ

—– Yazının Devamı —–

Öğrenme Stillerinin Türleri

Öğrenme güçlüğü çeken öğrencilerin ortak bir özelliği vardır: Bilgi işleme süreçlerinde yani öğrenmelerine engel olan bir şeylerin eksikliği söz konusudur. Çözüm ise açık: Her öğrencinin veya bireyin farklı şekilde öğrendiğini ve dolayısıyla kendi benzersiz bir öğrenme stiline sahip olduğunu bilmek önemlidir.

Bu makale de zaten bunun için yazıldı.

*******

Şu istatistikleri bir kenara not edin:

Okul çağındaki nüfusun yaklaşık %20 ila %30’u duyduklarını hatırlar;
%40’ı gördükleri veya okudukları şeyleri görsel olarak iyi hatırlar;
Birçoğu temel bilgileri hatırlamalarına yardımcı olması için yazmak veya parmaklarını bir şekilde kullanmak zorundadır;
Diğer insanlar, kendine özgü öğrenme yöntemlerini gerçek yaşam aktivitelerinde kullanmadıkları sürece edindikleri bilgileri veya becerileri içselleştiremezler.

*******

Bazıları için işitsel girdi en değerli olanıdır; diğerleri görsel bir stile güvenir. Bazıları ise kinestetik yollarla veya üçünün bir kombinasyonuyla öğrenir.

Her insanın birincil bir öğrenme modu vardır. Bu modu tanımladığınızda, onu en üst düzeye çıkarmayı ve çocuğunuzun eğitimini geliştirmeyi öğrenebilirsiniz.

—– Sponsor Bağlantı —–

5-12 YAŞ ARASI ÇOCUKLARIN KONSANTRASYONLARI İÇİN

ANZAN MEGA ARİTMETİK BEYİN EGZERSİZLERİ EĞİTİMİ

—– Yazının Devamı —–

İşitsel Öğrenenler

İşitsel öğrenciler genellikle geleneksel öğretim tekniklerinden en çok faydalanırlar. Birçok öğretmen, öğrencileriyle konuşarak bilgi sunan bir ders tarzı kullanır.

Ses tonunu, tonlamayı ve beden dilini düzenlemek, tüm öğrencilerin ilgi ve dikkatlerini sürdürmelerine yardımcı olacaktır.

İşitsel öğrenciler, talimatlar yüksek sesle okunduğunda, konuşmaları istendiğinde veya bilgi sözlü olarak sunulduğunda ve talep edildiğinde başarılı olurlar.

Görsel Öğrenenler

Bazı öğrenciler görsel öğrenme stiline güvenir: “Bana gösterirsen anlarım.” Görsel öğrenenler diyagramlardan, çizelgelerden, resimlerden, filmlerden ve yazılı talimatlardan faydalanır. Bu öğrenciler yapılacaklar listelerine, ödev günlüklerine ve yazılı notlara değer verir. Ancak bu tekniklerin çoğu kinestetik öğrenenlere de fayda sağlar.

Kinestetik Öğrenenler

Okul nüfusunun çoğu kinestetik yollarla başarılı olur: Dokunma, hissetme, eldeki materyali deneyimleme.

“Çocuklar anaokuluna kinestetik ve dokunsal öğrenenler olarak başlar, öğrenirken her şeye hareket eder ve dokunurlar.

İkinci veya üçüncü sınıfa geldiklerinde bazı öğrenciler görsel öğrenenler haline gelir.

İlkokulun son yıllarında bazı öğrenciler, özellikle kızlar, işitsel öğrenenler haline gelir.

Yine de birçok yetişkin, özellikle erkekler, hayatları boyunca kinestetik ve dokunsal güçlerini korurlar.”

Kinestetik öğrenenler, öğrenme etkinliğine tamamen katıldıklarında çok başarılı olurlar. Bir bilim laboratuvarına, drama sunumuna, skeçe, geziye, dansa veya diğer aktif etkinliklere katıldıklarında en hızlı bilgiyi edinirler.

Kinestetik öğrenenlerin sayısının yüksek olması nedeniyle, eğitim daha uygulamalı bir yaklaşıma doğru kaymaktadır; manipülatifler ve diğer “sahne malzemeleri” beden eğitiminden dil sanatlarına kadar hemen hemen her okul dersine dahil edilmektedir. Uygulamalı öğretim teknikleri, kinestetik öğrenenlerin zorlu ihtiyaçlarının yanı sıra işitsel ve görsel öğrenenlerin çeşitli ihtiyaçlarını da ele aldıkları için tanınmaktadır.

Sonuç: Öğrenciler öğrenme stillerini anladıklarında, öğrenme ortamlarına daha iyi uyum sağlayabilirler.

Eğitim süreci boyunca öğrenciler öğrenme basamaklarını birer birer atlarlar. İlkokulda, öğretmenlerin talepleri önem kazanırken, ortaokula/liseye doğru ilerledikçe, öğrencilerin birden fazla öğretmeni, birden fazla sınıfı ve daha fazla ödevleri olur. Lisede ise daha da fazla öğretmen, daha fazla ödev, daha fazla akran baskısı getirir. Bunların hepsi bunaltıcı olabilir.

Bu makalenin önerisi şudur:

Çocuğunuz kendine özgü öğrenme stilini öğrendiğinde, bundan sonraki öğrenme hayatını bunun üzerine inşa etmeye başlar. Yapmanız gereken onların öğrenme yolculuğunda destekçisi olmaktır. Bu destekler bazen bir eğitim olabilir, bazen başka bir öğrenme seti olabilir.

Öğrenme stillerini anlamak, çocuğunuzun potansiyelini en üst düzeye çıkarmak demektir. Bu yazılanlar, öğrenme farklılıklarının üstesinden gelme yolunda yalnızca ilk adımdır.