Başarı

Başarıya Ulaşmak – Her Başarılı Kişi Bilir, Ama Asla Söylemez!

Başarıya Ulaşmak – Başarı her insanın ulaşmak istediği, ama büyük bir çoğunluğun ulaşamadığı bir hedeftir. Başarıya ulaşmak için gerekli olan şey hiç kimsenin söylemediği önemli bir sırrın bilinmesinde yatmaktadır. Bilinmeyen bu gizli sırrın öğrenilmesi için başarısı kanıtlanmış olan insanların başarı yolculuğundaki (başarıya ulaşıncaya kadar olan süreç) hikayelerine bakmak gerekmektedir. Bu hikayelerden alınacak dersler vardır. Tanıdığınız başarılı bir insan varsa, bilin ki, o insan yaşam yolunda birçok çukurlar, tümsekler, engebeler ve daha nice bariyerler geçmiş ve bunları aşarak “Başarılı” olmuştur.

Her başarının bir süreç öyküsü vardır. Her başarılı kişi bu süreç içinde neler olacağını öğrenir, ama asla söylemez. Onların söylemediği bu gizli sır bu makalede size örneklerle açıklanacaktır.

Ira Glass, ABD’de popüler olan Ulusal Halk Radyosu’nda (National Public Radio – NPR) yayınlanan This American Life (Bu Amerikan Yaşamı) adlı show programının hem sunucusu hem de baş yapımcısıydı. Bu radyo show programı her hafta 500 farklı radyo istasyonunda 1,7 milyondan fazla dinleyiciye yayın yapıyordu. Neredeyse her bölümde baş rolde yer alan Ira Glass’ın bu önemli çıkışı ona hatırı sayılır kitap yazma anlaşmaları, uzun sinema filmlerinde rol alma ve popüler televizyon şovlarına davet edilme gibi daha birçok fırsatlara yol açmıştır.

Peki, Her Başarılı İnsanın Bildiği, Ama Söylemediği Şey Nedir?

Başarıya ulaşmak ve başarılı insanların söylemediği şey: İşte Ira Glass’ın hikayesi de tam olarak bu şeyi açıklayacak nitelikte olan bir hayat veya başarı hikayesidir.

19 yaşında bir stajyer olarak NPR’de çalışan Ira Glass çok fazla çalışmasına rağmen çok az ücret alıyordu. Bu şartlarda çalışması on yıl boyunca devam etti. Muhabir olarak çalıştığı dönemde de çok çalışmasına rağmen bu çalışmanın karşılığını alamadı. Ama kariyerinin 15. yılından sonra yaptıkları ona başarının ve servetin kapılarını açtı.

Ira kariyerinin 15. yılında radyoda The Wild Room (Vahşi Oda) adlı bir şov programı başlattı. Kendisi programın ortak sunucularından biriydi. Programın konsepti tamamen kendisine aitti. Program kesinlikle bir başarı abidesi değildi. Sorunlu olarak gidiyordu. Ira da bundan mutlu değildi. Ayrıca program Cuma günleri reyting açısından radyonun çok dinlenmediği kötü bir zaman aralığında yayınlanıyordu. Hatta Ira Glass da kendisinin fikri olan bu programı, “Program kötü gidiyordu. Yaptığımız bir program korkunç kötü oluyordu, sonra bir iki tanesi biraz iyi gibi derken, bir sonraki program tekrar kötü oluyordu. Program tam da hakettiği reyting aralığında yayınlanıyordu” diye tanımlıyordu.

Yani Ira Glass hangi programın iyi, hangi programın kötü, hangi programın süper olduğunu takdir edebilecek bir zevke sahipti. Ama hazırladığı bu radyo şov programı kendisinin de süper olarak tanımlayacağı bir program olmamıştı.

Ira Glass iki yıl boyunca “The Wild Room” programıyla birçok iniş ve çıkışlar yaşadı. Ama çıkışlar dediği programları bile kendisi de ya vasat, ya da vasatın altı olarak tanımlıyordu. İki yıldan sonra, Glass nihayet This American Life (Bu Amerikan Yaşamı) adlı show programı fikrini ortaya attı. Başlangıç için yeterli fon da bulamadı. Program böyle başladı ve sonrasında Ira Glass bir efsane oldu.

Bu hikayede benim için önemli ve enteresan olan şey, Ira Glass’ın dikkat çekici bir şey yaratma konusundaki uzun mücadelesini nasıl tanımladığını anlatan şu sözlerinde gizlidir:

IRA GLASS’IN BİRŞEY YARATMA VE BAŞARI ÜZERİNE SÖYLEDİKLERİ

“Kimse bunu yeni başlayan ve başarılı olmak için yola çıkan insanlara söylemez. Keşke birisi bana bunu söylemiş olsaydı.

Yaratıcı ve güzel işler yapan hepimiz içine girdiği işten bir tad veya zevk aldığı için o işin içine giriyoruz. Çünkü iyi bir tada sahibiz. Güzel olanı takdir edebiliyoruz. Ve takdir ettiğimiz ve güzel bulduğumuz şeyi biz de yapmak istiyoruz. Ama takdir ettiğimiz o güzel şeyi yapmak için sanki bir boşluk varmış gibi. İlk birkaç yıl boyunca, yaptığınız şey o kadar iyi olmuyor. Harika değil. İyi olmaya çalışıyorsunuz, iyi olma arzunuz var, ama yine de yaptığınız o kadar iyi olmuyor.

İşte işin başında olduğunuz bu dönemde iyi bir tada sahip olmanız ve güzel olanı takdir edebiliyor olmanız kendi katiliniz olabilir. 

Ve içinde olduğunuz işi takdir etme seviyeniz, yaptığınız şeyin sizin için bir hayal kırıklığı olduğunu kendinize söyleyebileceğiniz kadar iyidir. İşte bu etapta çoğu insan kendi yeteneğinden endişe duyar ve şüphelenir. Kendisine örnek aldığı diğer insanlar takdir edilebilecek seviyede bu işi yapabildikleri halde, kişi işi sevdiği ve gayret ettiği halde kendisi yapamamaktadır. Birçok insan bu etapta takılır ve bu aşamayı asla geçemez. Başaramayacaklarına inanırlar ve o işi bırakırlar.

İlginç olan, yaratıcı ve güzel işler yaptığını bildiğim herkes yıllar boyunca gerçekten iyi bir tada sahip oldukları ve yaptıkları şeyin olmasını istedikleri kadar iyi olmadığını kendilerine söyleyebilen insanlardır. Herkes bu süreçten geçer. Başarılı olan azınlık bu süreçte vaz geçmeyenlerdir. İhtiyaçları olan tek şey biraz daha (ama sadece biraz daha) gayret etmeleridir.

(Not: Sırası gelmişken, biraz daha gayret etmenin sağlayacağı büyük avantajlarla ilgili “% 1 Kuralı – Yüzde 1 Kuralı Nedir? Kazanan Her Şeyi Alır Mı? başlıklı yazımızı da ayrıca okumanızı tavsiye ediyorum. – Melik Duyar)

Ve yeni başlıyorsanız veya hala bu yaptığınız işin yapmayı istediğiniz seviyede olmadığını düşünme aşamadaysanız, bunun normal olduğunu bilmeniz gerekir ve yapabileceğiniz en önemli şey çok iş yapmak ve çok çalışmaktır. Sadece çok fazla iş yapın ve çok üretin. Her hafta veya her ay yapmayı hedeflediğiniz seviyede bir iş yapmak ve bitirmek için bir plan yapın ve bir tarih koyun. Olmazsa yeni bir işi bitirmek için yine kendinize yeni bir plan ve tarih koyun. Sadece çok iş yaparak bulunduğunuz seviye ile başarmak istediğiniz ve kendinizin takdir edeceği seviye arasındaki boşluğu doldurup açığı kapatabilirsiniz. Ve sonunda yaptığınız iş hırslarınız ve takdir edeceğiniz seviye kadar iyi olur. İşte başarı da tam bu etapta gerçekleşir.

Bunu nasıl yapacağımı anlamak, tanıştığım herkesten daha uzun sürdü. Bunu anlamak biraz zaman alıyor. Sizin de anlamanız biraz zaman alacak. Biraz zaman alması çok normaldir. Sadece bununla mücadele etmelisiniz.”

—Ira Glass

Ira Glass yukarıdaki ifadesinde başarıya ulaşmak için gerekli olan şeyin “çok iş yapmak ve çok çalışmak” olduğunu söylemektedir. Bu konunun biraz daha derinlemesine hazmedilmesi için size ayrıca “10 Bin Saat Kuralı Nedir? Başarılı Olmak İçin Bilinmesi Gerekenler!” başlıklı makalemizi de okumanızı tavsiye ediyorum.

Ben Ira Glass’ın söylediklerinin bazı bölümlerini tam anlaşılsın diye mealen yazdım. Glass’ın söylediklerini orijinal olarak kendi sesinden İngilizce olarak dinlemek isterseniz, aşağıdaki video ses klibini izleyebilirsiniz.

Sizi Başarmak İstediğiniz Şeyin İçine  Çeken Nedir?

Başarıya Ulaşmak – Hepimizde, sevdiğimiz şeyleri yapmaya doğru eğilimimiz ve bu eğilim için nedenlerimiz vardır.

19 yaşında bir stajyer iken, Ira Glass gazetecilik ve hikaye anlatma zevkine sahipti. İyi yapıldığında iyi bir gazeteciliğin neye benzediğini biliyordu. Ama kendisinin de bu işi başarılı olarak yapmaya başlamasına kadar tam 17 yıl geçti. Ve kendisinin de yukarıdaki ifadesinde söylediği gibi bu 17 yıl moral ve sinir bozucu zor bir süreçti.

Benzer bir hikaye Anadolu’da da anlatılır.

60’lık bir adam hat sanatında ustaymış. Hat sanatı Arapça veya Osmanlıca güzel sözleri (ayet, hadis vb.) süslü yazma sanatıdır. Bu adama bir gün bir başkası gelmiş ve “Benim adımı hat sanatına göre yazar mısınız?” demiş.

Adam da hemen kağıdı masaya sermiş ve mürekkepli kesik uçlu kamış kalemiyle adamın adını 5 dakikada harika bir şekilde yazmış.

Adı yazılan adam ustanın böyle ince ve nahif yazıyı 5 dakikada yazmasına şaşırmış ve “Usta” demiş, “5 dakikada yazıverdin.

Usta gözlüğünün üstünden adama bakarak şunları söylemiş:

Evet” demiş, “ama 60 yıl artı 5 dakikada!” demiş.

Başarı İçin Doldurulması Gereken Boşluk

Sanırım tüm insanların yaptıkları işlerdeki başarı süreçleri benzerdir. Hepsinin de aşmak zorunda olduğu bir boşluk vardır. Bu boşluğun doldurulması sabır ve çok çalışma gerektiren bir süreçtir.

  • Bir dansçı izlediğinizde yaptığı dansın harika mı, vasat mı veya kötü mü olduğunu hemen anlarsınız. Yani harika ve güzel bir dansın ne olduğunu bilir ve dansçının nasıl iyi hissettiğini anlarsınız. Sonra birden iyi bir dansçı olmak aşkı düşer kalbinize. İyi bir dansın ne olduğunu, neye benzediğini bildiğiniz halde. Ortaya çıkıp o tanımladığınız ve takdir ettiğiniz dansı bir türlü beceremezsiniz. Yaptığınız dansın korkunç kötü olduğunu da bilirsiniz. Bu moral bozucudur ve yeteneğinizden şüphe edersiniz. Problem yetenek eksikliğiniz değil, yapmayı hayal ettiğiniz ile şu anda yaptığınız arasındaki boşluktur.
  • Birkaç konuşmacı dinleseniz hangisinin iyi, hangisinin kötü bir konuşmacı olduğunu bilirsiniz. Bazı konuşmacılara hayran kalırsınız. Sonra siz de bir metin hazırlayıp ayna karşısında kağıda bakmadan doğaçlama böyle güzel bir konuşma yapmaya çalıştığınızda, bir veya iki dakika boyunca bile bir kitleyi büyülemenin ne kadar zor olduğunu kolayca anlarsınız. Ve hiçbir zaman hayal ettiğiniz gibi hayran kalınacak bir konuşmacı olamayacağınızı düşünebilirsiniz. Ancak problem yapmayı hayal ettiğiniz ile şu anda yaptığınız arasındaki boşluktan başka birşey değildir.
  • Bir okuyucu olarak okuduğunuz hangi romanın iyi, hangi romanın kötü yazıldığını anlarsınız. Yani iyi olanı takdir edebilirsiniz. Sonra güzel yazılmış bir roman okuyup, yazarın kelimelerle nasıl da oynayıp harika şeyler yazdığını takdir edip, siz de kendinizin tekdir ettiği bir roman veya hikaye yazmak istersiniz. Hikaye veya basit bir masal bile yazsanız en az 10 sayfayı çöpe attığınıza şahit olursunuz. Hatta yazmakta olduğunuz kitabınızın ilk 50 sayfasını yakabilirsiniz. Çünkü kendi yazdıklarınızı beğenmezsiniz. Başlangıçta, boş sayfaya bir cümle bile yazamayabilirsiniz. Oturur kendinize kızarsınız. Kızmanıza gerek yoktur. Problem yapmayı hayal ettiğiniz ile şu anda yaptığınız arasındaki boşluktan başka birşey değildir.

Bu durum her beceri için geçerlidir. Çırak olmak ve usta olmak arasında her zaman BÜYÜK BİR BOŞLUK vardır. Çırak zevk sahibidir, güzeli takdir edebilmektedir, amatörce bir arzu içindedir; ama güzeli yapacak beceriye sahip değildir. Usta ise hem zevk sahibidir, hem de zevk alınacak şeyi yapma becerisine sahiptir.

—– Sponsor Bağlantı – Sponsor Bağlantı —–

ÜCRETSİZ ANLAYARAK HIZLI OKUMA EĞİTİMİ

Anlayarak hızlı okumak - hızlı okuma eğitimi

Eğitimler Üç Günde Bir E-Posta Adresinize Gönderilmektedir

—– Yazının Devamı – Yazının Devamı —–

Güzelliği bilmek güzeli yapmaktan daha kolaydır. Yapılan bir şeyin iyi olmadığını, hatta kendi ürettiğiniz şeyin de yeterince iyi olmadığını bilecek kadar iyisinizdir. Kendinizi bu sinir bozucu sınırda bulduğunuzda, ilk etapta sizi o işin içine neyin çektiğini asla unutmamanız gerekiyor. Sizi oraya çeken yapmaktan zevk aldığınız şeydir. Sizi oyuna sokan ilk motivasyonu hiçbir zaman unutmayın. Yapmanız gereken şey boşluğu doldurmak ve hayal ettiğiniz mükemmele ulaşmanın karşılığını ödemektir.

Başarılı olmak istediğiniz şeyde bir aşk, bir tutku, bir tad alma ve bir zevk vardır. Ancak hayal edilene ulaşmak için boşluğun doldurulması, yani gereken çok sayıda deneme ve çalışmanın yapılması gerekir.

Peki Ne Yapmalıyız?

Zevkinize göre iyi beceriler geliştirmek zamanla alışkanlıklara dönüşür. Glass’ın dediği gibi, “yolunuza devam edin.” Yeteneğinizi ortaya çıkarın. Her gün küçük küçük iyileştirmelerle gerekli alışkanlıklarınızı inşa edebilir ve hayal ettiğiniz başarıya ulaşabilirsiniz.

Başarı dileklerimle…

Kaynak:

https://gothamist.com/arts-entertainment/ira-glass-this-american-life

Melik DUYAR

www.MrMemory.com
Başa dön tuşu